μονοχρωματικός

ή, -ό

1. ο ζωγραφισμένος με ένα χρώμα

2. φυσ. αυτός που χαρακτηρίζει μια στοιχειώδη ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία συγκεκριμένης συχνότητας.

[ΕΤΥΜΟΛ. Αντιδάνεια λ., πρβλ. γαλλ. monochromatique (< μον[ο]-* + χρώμα). Η λ. μαρτυρείται από το 1896 στον Αλέξ. Φιλαδελφέα].